Obowiązkowym elementem procedury poprzedzającym dezynfekcję jest mycie. Im lepiej przeprowadzone jest mycie powierzchni, tym skuteczniejsza będzie dezynfekcja niezależnie od wybranego produktu. W cząstkach brudu i materii organicznej patogeny łatwo „ukryją się” przed środkiem biobójczym, nawet takim który ma względnie dobre działanie w obecności materii organicznej. Wynika to z tego, że dezynfektant bardzo słabo penetruje do wnętrza i działa tylko na powierzchni. To znaczy, że jeżyli na posadzce będzie np. warstwa błota, to działanie środka dezynfekcyjnego zatrzyma się na błocie bez wpływu dezynfekującego na posadzce.
Jak przeprowadzić prawidłową procedurę mycia i jakich środków użyć?
1. CZYSZCZENIE NA SUCHO
- wynieść cały ruchomy sprzęt (umyć i zdezynfekować go oddzielnie).
- usunąć dokładnie całą ściółkę, obornik, resztki paszy.
- Zamieść, zebrać pajęczyny, usunąć kurz i pozostałości organiczne.
- zeskrobać jak najwięcej brudu.
- Należy zwrócić uwagę na trudnodostępne miejsca i elementy stałego wyposażenia.
2. MYCIE WŁAŚCIWE
Mycie powinno być wykonywane przy użyciu wody z detergentem. Można używać wysokiego ciśnienia, jednak metoda nie jest najlepsza. Wadą tej metody jest bardzo duże zużycie wody, ale przede wszystkim używając wysokiego ciśnienia rozpryskujemy brud wraz z patogenami na duże odległości w postaci aerozolu. Podczas epidemii pryszczycy w Wielkiej Brytanii zbadano, że wirus w areozolu z myjek ciśnieniowych przenosił się na okoliczne fermy oddalone nawet o 5 kilometrów!
Dlatego aktualnie najbardziej polecaną metodą jest pianowanie przy użyciu niskiego ciśnienia z użyciem odpowiedniego detergentu.
Zalety pianowania:
- Czyszczenie pianą polega na zastosowaniu gotowego detergentu zmieszanego z powietrzem, aby zapewnić dłuższy czas kontaktu i skuteczność czyszczenia.
- Pianowanie to najskuteczniejsza metoda usuwania materiału organicznego.
- Mycie pianą odbywa się pod niskim ciśnieniem i zapobiega przenoszeniu patogenów przez zanieczyszczony aerozol.
- Czyszczenie pianą zmniejsza zużycie wody i obniża koszty eksploatacji.
- Długi czas kontaktu detergentu z zanieczyszczeniami – roztwór przykleja się do wszystkich pionowych powierzchni.
- Szybka aplikacja – 80 metrów kwadratowych na minutę – 3x szybsze niż mycie wysokim ciśnieniem.
- Piana lepiej pokrywa powierzchnie i łatwiej zauważyć miejsca pominięte
- Pianowanie jest ekonomiczne – środek o mniejszym stężeniu utrzymuje się na powierzchni dłużej (nie spływa)
- Wymagane jest minimalne wyposażenie – myjka ciśnieniowa i lanca pianowa.
Jakiego środka do mycia w oborze użyć?
Dobry środek myjący oprócz substancji myjących zawiera także środki, które wspomagaja ten proces i zwiększaja jego efektywność. Są to surfaktanty oraz sekwestranty dodane w odpowiednich stężeniach.
SURFAKTANT – jest to środek powierzchniowo czynny, który zmniejsza napięcie powierzchniowe wody, dzięki czemu zwiększa się nasiąkliwość brudu. Skraca to czas mycia, bo brud szybciej „schodzi” z powierzchni.
W zależności od budowy cząsteczki, a co za tym idzie właściwości reagowania srodka z róznymi powierzchniami oraz możliowści ich wnikania w głąb powierzchni (szczególnie ważne przy podłożach betonowych, drewnianych, nasiąkliwych) wyróżniamy surfaktanty:
- Jonowe:
- Kationowe
- Anionowe
- Amfoteryczne
- Niejonowe.
UWAGA! Przy wyborze środków jonowych należy pamiętać, że mogą one reagować z niektórymi środkami dezynfekującymi gdyż preparaty anionowe i kationowe będą się wzajemnie neutralizować!
Na obrazku powyżej widzimy działanie różnych surfaktantów w stosunku do cząsteczek brudu o ładunku ujemnym. W praktyce nie wiemy z jakim ładunkiem zanieczyszczenia znajdują się w porowatościach mytych powierzchni. Zaletą preparatów opartych na bazie surfaktantów amfoterycznych (ładunki zarówno dodatnie jak i ujemne) i niejonowych jest ich duża skuteczność niezależnie od rodzaju powierzchni i zanieczyszczeń oraz dowolność wyboru środka do dezynfekcji, gdyż nie będą go neutralizować niezależnie od jego składu.
Kolejnym ważnym składnikiem środków myjących powinien być sekwestrant.
SEKWESTRANT – Neutralizuje działanie jonów wapnia i magnezu, dzięki czemu zwiększa skuteczność detergentu w twardej wodzie.
W zależności od ilości i jakości tego składnika różnić się będzie skuteczność mycia w twardej wodzie. Ma to szczególne znaczenie między innymi przy użyciu wody ze studni, która jest zazwyczaj wysoko zmineralizowana.
Dodatkowe składniki jakimi są związki zasadowe pozwalają na rozpuszczenie tłuszczy i rozkład białek. W niektórych produktach znajdują się kwasy, które mają pomagać w usuwaniu biofilmu.
Postępowanie:
- Nanieść pianę przy pomocy myjki i lancy do pianowania na wszystkie powierzchnie (sufity, ściany, podłogi, okna, wyposażenie stałe) tak żeby warstwa piany widocznie pokrywała 100% mytych powierzchni.
- Odczekać wskazany przez producenta detergentu czas (dla produktu Rapiclean jest to 15-20 minut)
- Spłukać dokładnie zaczynając od miejsc położonych najwyżej przechodząc do dołu, tak żeby brud z góry nie spływał na czyste już ściany
- Należy zwrócić uwagę na miejsca, w których zbiera się woda w postaci kałuż, jak np. zagłębienia posadzki. Razem z wodą spływają tam wszystkie nieczystości i materiał zakaźny. Dodatkowo miejsca takie schną bardzo długo. Dlatego dobrze jest usuwać wodę z takich miejsc i fizycznie przesuwać ją w kierunku odpływów.
- Pozostawić do wyschnięcia – jest to warunek konieczny, jeżeli powierzchnie nie będą suche po myciu znacząco obniży się skuteczność dezynfekcji
