Każdy hodowca wie, żeby mieć dobrą „krowę fermową” musi mieć ona dwie rzeczy: prawidłowo zbudowane wymię i zdrową racicę. Bez tego nie ma mleka! Cechy te możemy poprawiać poprzez odpowiedni dobór genetyczny, jednak to środowisko ma decydujący wpływ na efekt końcowy.
W przypadku racic jest to przede wszystkim prawidłowo wykonana korekcja we właściwym czasie.
Najlepszym czasem na wykonanie korekcji jest 120-150 dzień laktacji i drugi raz przed zasuszeniem. Oczywiście często wykonuje się akcje masowe, najczęściej dwa razy w roku ale jest to podyktowane kwestiami organizacyjnymi.
Sama korekcja powinna być wykonana przez przeszkolonego korektora według określonych procedur. Należy zawsze pamiętać o przestrzeganiu zasad higieny i regularnie pomiędzy sztukami dezynfekować sprzęt. Przed przystąpieniem do korekcji wstępnie oczyszczamy racicę.
Korekcję wykonujemy w oparciu o model Holenderski, który uznany jest za najdoskonalszą metodę korekcji racic. Składa się na nią 5 kroków. Pierwsze trzy cięcia są funkcjonalne, pozostałe dwa leczniczo-profilaktyczne:
-
Zaczynamy od pomiaru długości palca racicy i odcięcie przerośniętego rogu. Długość u pierwiastek 7cm, u wieloródek 8 cm. Jest to ważny moment korekcji racic, gdyż błędy mają swoje konsekwencje np.: zbyt krótkie przycięcie czubka palca doprowadzi do jego osłabienia, a w dalszej perspektywie do nadmiernego zebrania rogu podeszwy i być może nawet do okulawienia krowy.
-
Poziomowanie podeszwy palców. Należy je wykonać tak, aby ciężar krowy rozkładał się równomiernie na każdy centymetr powierzchni.
-
Wycięcie rowków/łódeczek, czyli wyokrągleń na wewnętrznych stronach palców. Wycięcia stabilizują racicę i zwiększają jej przyczepność. Umożliwiają efektywne czyszczenie szpary międzypalcowej, co ogranicza rozwój infekcji bakteryjnych.
-
Czwartym krokiem jest usunięcie martwego rogu z podeszwy racicy i modelowanie piętki.
-
Ostatnim krokiem jest modelowanie przyraciczek, jeśli jest konieczne. Długość przyraciczek powinna być równa ich szerokości.
Do korekcji używamy zawsze czystego sprawnego sprzętu, w przypadku używania tarczy należy pamiętać, że mają one ścinać/strugać róg racicowy a nie ścierać?
Nie należy zapominać o jałówkach. W wieku 14-16 miesięcy należy poddać korekcji te sztuki, u których wady postawy są widoczne a rutynowo wszystkie jałówki w wieku 18-20 miesięcy. Błędy i zaszłości które powstają w tym wieku rzutują na dalsze użytkowanie zwierzęcia przyczyniając się często do przedwczesnego brakowania.
Odrębną rzeczą są cięcia lecznicze które stosujemy w przypadku określnych schorzeń. Jednak zawsze należy pamiętać, że podstawą jest prawidłowo wyprofilowana racica.