Co to jest PM-TEST?
Od kilku lat w Polsce do dyspozycji mamy praktyczne narzędzie kontroli mastitis, którym jest PM-TEST. Jest to płytka Petriego podzielona na 3 części. Poszczególne części odpowiadają za hodowle bakterii w mleku, które mogą być chorobotwórcze. Są to paciorkowce, gronkowce i bakterie Gram ujemne. Zapalenie wymienia jest jedną z najkosztowniejszych chorób, które występują u bydła i chyba nie ma głupiej wydanych pieniędzy jak na leczenie mastitis. Dotychczas podstawowym problemem w diagnostyce tego schorzenia był czas. Zmuszeni byliśmy rozpoczynać leczenie nie wiedząc z jaki patogenem mamy do czynienia.
PM-TEST – przełom w diagnostyce mastitis.
Dzięki PM –TEST informacje te otrzymamy w ciągu 24 h. Tyle potrzeba, aby badania mleka w tym przypadku dostarczyły nam informacji na temat patogenu, z którym mamy do czynienia i abyśmy w przyszłości mogli działać na poziomie profilaktyki gruczołu mlekowego, a nie jego leczenia. Wiedząc z jakim patogenem mamy do czynienia, wiemy jak podejść do jego zwalczania. PM-TEST nie tylko wykrywa bakterie odpowiedzialne za zapalenie wymienia, ale również możliwa jest diagnostyka czynników grzybiczych. Widząc z jakim patogenem mamy do czynienia, wiemy gdzie nastąpił błąd, a więc gdzie powinniśmy wdrożyć czynności zaradcze. Ponadto wiemy czym i jak długo powinniśmy leczyć dane zwierzęta. Dzięki szybko otrzymanemu wynikowi, szybciej możemy zareagować, a tym samym zwiększyć szanse na pozytywne zakończenie terapii szczególnie w przypadkach ostrych i nadostrych.
PM-TEST - jak go wykonać?
PM-TEST nie tylko możemy wykorzystywać do diagnostyki mastitis, ale również przy zasuszeniu czy bilansie otwarcia po porodzie (np. sprawdzając terapię DC). Do wykonania testu potrzebna jest płytka PM-TEST, probówka na mleko i eza (wszystko otrzymujemy w zestawie , jednorazowe i sterylne). Aby rozpocząć potrzebujemy próbkę mleka, które chcemy badać. Ważne jest aby mleko było odpowiednio pobrane z zachowanie wszelkich zasad higieny i procedur. Następnie posiewamy materiał za pomocą ezy na płytce. Potem wkładamy ją do inkubatora (może być inkubator dla jaj ) i inkubujemy 24-28 h w temperaturze 37,5°C.
Następnie odczytujemy wynik i przystępujemy do działania. Poniżej kilka przykładów z życia wziętych.
Streptococus agalactiae Streptococus uberis Streptococus dysgalactiae
Klebsiella pneumonia Serratia marcescens E.coli